علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی پدر شیخ صدوق فرزندی نداشت.لذا به حسین بن روح(یکی از نواب اربعه امام زمان(عج)) نامه ای نوشت و از او خواست که از امام زمان(عج) درخواست کند که حضرت برایش دعا فرموده واز خداوند برای او طلب فرزند کند.

پس از چندی،جواب نامه ی امام زمان آمد:

آنچه که از ما خواسته ای ما هم از خدا خواستیم وبه همین زودی دو فرزند فقیه ونیکو نصیب تو خواهد شد.بعد از این جواب وپس از سپری شدن مدت کوتاهی خداوند دو فرزند یکی پس از دیگری به وی عطا کرد.ابن بابویه اولین پسر خود را((محمد))ودومی را((حسین)) نام نهاد.

اما((محمد)) همان شیخ صدوق است...

که طلایه دار مکتب تشیع است وکتب فراوانی تالیف کرده است از جمله((من لایحضره الفقیه)) که یکی از کتب اربعه ی شیعه به حساب می آید.او بارها فخر ومباهات می کرد که به دعای حضرت ولی عصر(عج) به دنیا آمده است.او بیش از 19 سال از زمان غیبت صغری را درک کرده ودر سال 381هجذی در شهر ری وفات یافت وقبرش هم اکنون مورد تجلیل واحترام مردم است.

واما برادرش ((حسین)) است که از نسل او بسیاری از محدثین به وجود آمده است وبزرگانی نظیر سید مرتضی وبرا درش سید رضی افتخاری شاگردی او را دارند.(منتهی الامال،ج22)