از آنجا که یکى از شرایط مهم رشد ارزش‏ها و فراهم شدن زمینه حاکمیت احکام الهى، اصلاح وضع عمومى جامعه است لذا در تعلیمات روشنگرانه اسلام اهتمام به وضع جامعه و مبارزه با نارسایى‏هاى اجتماعى و فساد و کجروى‏ها از طریق امورى چون امر به معروف و نهى از منکر مورد تاکید قرار گرفته است. به گونه‏اى که حتى انسان‏هاى بى‏توجه به امور اجتماعى و مشکلات سایر مردم، خارج از زمره مسلمانان محسوب مى‏شود: «من اصبح ولایتهم بامورالمسلمین فلیس بمسلم‏ » (8)